Domy drewniane z głową
Drewno i jego właściwości konstrukcyjne są tematem obszernym jak niezmierzone przestrzenie kanadyjskich lasów. Szczęśliwie dla nas drewno znamy doskonale, gdyż jest materiałem budowlanym używanym przez większość czasu istnienia ludzkości. W obecnych czasach drewno przeznaczone na użytek budowlany spełniać musi konkretne normy wytrzymałości i jakości, które będziemy starali się tu rozszyfrować.
Od drzewa, przez drewno do materiału konstrukcyjnego
Wszelkie wymagania stawiane przed drewnem, które chcemy przeznaczyć na budulec określone są w normie PN-EN 14081-1+A1:2011. W świetle tego dokumentu drewno konstrukcyjne przypisywane jest do klas sortowniczych na podstawie właściwości fizycznych surowca. Po ocenie sprężystości, gęstości, odporności na zginanie oraz rozciąganie poprzeczne i wzdłużne drewno jest przypisywane do jednej z trzech klas sortowniczych:
- Klasa Wyborowa (oznaczenie KW)
- Klasa Średnia (oznaczenie KS)
- Klasa Gorsza (oznaczenie KG).
Każde drewno, które zakwalifikowało się jako drewno KG jest uznawane za odpad i nie nadaje się do jakiegokolwiek użytku konstrukcyjnego. Warto podkreślić, że drewno budowlane nie jest przycinane do odpowiedniej szerokości, a jest strugane. Dzięki temu zabiegowi zwiększana jest już na tym etapie ognioodporność drewna gdyż proces strugania eliminuje drzazgi będące pierwszym punktem zapłonu.
C24 – drewno na którym można polegać jak na Zawiszy
Drewno po impregnacji jest ponownie dzielone na klasy. Drewno konstrukcyjne iglaste ma przydzielane klasy od C14 do C50. W tej klasyfikacji, zgodnej z normą PN – EN 338 już drewno C30 jest uważane za ekstremalnie wytrzymałe i używane jest przy potężnych konstrukcjach użyteczności publicznej. W przypadku drewna konstrukcyjnego gatunków liściastych oznaczenia mają zasięg od D30 do D70.
W przypadku domów prywatnych o lekkiej konstrukcji szkieletowej najlepsze jest drewno C24. Spełnia ono bardzo wysokie standardy ognioodporności i wytrzymałości jednocześnie będąc przystępne cenowo.
